Wydawca treści
Rezerwat Przyrody "Zamczysko Turskie"
Rezerwat „Zamczysko Turskie” położony jest w dolinie Wisły w tzw. Niecce Połanieckiej, która jest najbardziej na wschód wysuniętym podregionem Niecki Nidziańskiej.
Utworzono go celem zachowania ze względów naukowych, dydaktycznych i przyrodniczych, fragmentów starego drzewostanu lipowego z domieszką wiązu i grabu, przy niedużym stopniu degradacji zbiorowiska (lecz zagrożonego w wyniku bliskości elektrowni w Połańcu).
Rezerwat obejmuje starodrzew lipowy w wieku 200 lat z domieszką grabu i wiązu górskiego w wieku 150 lat. Porastają one, wg ujęcia typologicznego, siedlisko lasu mieszanego świeżego. Natomiast badania fitosocjologiczne pozwoliły wyróżnić tu jeden zespół roślinny – grąd subkontynentalny. Jest to wyspowe stanowisko grądu w otoczeniu siedlisk uboższych.
Teren rezerwatu obejmuje niewielkie, pagórkowate wzniesienie z historyczna przeszłością. Zachowane relikty wałów ziemnych tworzą zarys zbliżony do prostokąta.
Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie 3 gatunków roślin naczyniowych prawnie chronionych, które podlegają ochronie częściowej: porzeczkę czarną, kruszynę pospolitą i kalinę koralową. Szczegółowe informacje dotyczące opisywanego obiektu znaleźć można w Planie ochrony rezerwatu, zatwierdzonym Rozporządzeniem Nr 7/2004 Wojewody Świętokrzyskiego z 14.04.2004 r. (Dz.Urz.Woj.Święt. Nr 51 poz. 849), ustanowionym na okres 20 lat.